Dit boek heb ik toevallig ontdekt in de bibliotheek toen ik op zoek was naar een ander boek. Wat weer illustreert dat de beste methode om iets te vinden, is om op zoek te gaan naar iets anders. Alles komt dan plots terug boven water, behalve dat waar je naar op zoek bent natuurlijk. Ik spreek uit ervaring.
Robin Hood dus, middeleeuws verhaal dat iedereen kent. Of denkt te kennen, iedereen kent er flarden van. En dat is het nu juist, al die flarden kunnen een verhaal vormen, maar dan moet je keuzes maken. Dat begin al bij de ware identiteit van Robin Hood. Was hij Robert, earl of Huntingdon? Robert lord of Loxley? Of is het verhaal gebaseerd op Fulk Fitzwarin? (Groeide op met prins John en werd na een ruzie door hem vogelvrij verklaard.) Bestond Robin Hood echt, of was het gewoon een verzonnen verhaal? Wel zeker is dat er in de bossen van Sherwood in de volle middeleeuwen veel vrijbuiters leefden, die leefden van de jacht en struikroverij. De periode staat ook onder discussie maar algemeen wordt aangenomen dat het was in de tijd van Richard Leeuwenhart, eind 12de E.
Het verhaal sijpelt gestaag door in de middeleeuwse geschriften. Eerst worden er allusies gemaakt op 'Robehod' en afgeleiden. Later verschijnen er ballades en gedichten over 'Robin Hood and his merry men'. Wat Green in feite gedaan heeft is die ballades en gedichten samensmeden tot één begrijpelijk geheel in proza. Daarbij heeft hij de middeleeuwse verteltrant behouden en dat maakt dit boek zo goed. Je krijgt het hele verhaal onopgesmukt te horen zonder dat er onnodige dingen aan toegevoegd zijn. Het verhaal heeft dat trouwens niet nodig, het is goed genoeg op zichzelf. Volgens mij is dat het geval voor zowat alle middeleeuwse vertellingen, het was één van hun voornaamste vormen van vertier, dan is het maar beter goed. Ik dacht het verhaal redelijk goed te kennen maar er waren toch nog verrassingen zoals de verhalen over Allin-a-Dale, de zwarte ridder, de ridder van Legh, Will Scarlet,... Best van al was de ontdekking dat Lady Marian in dit boek niet het brave meisje is dat alles overlaat aan Robin Hood. Ze neemt zelf een zwaard en boog ter hand en ze kan er bijzonder goed mee overweg. Gezien Green zich baseert op de oude ballades en gedichten zou deze Marian best wel eens het dichtst bij het oorspronkelijke personage kunnen staan.
Tegenwoordig hebben we natuurlijk ook series en films over Robin Hood. Dit boek van Green is verfilmd als 'Robin Hood, prince of thieves'. Dat staat bij de beschrijving van het boek maar ik heb daar mijn bedenkingen bij. Boeken en verfilmingen hoeven elkaar niet in alles te volgen maar hier wijkt de film toch wel heel erg af van het boek.
Behalve deze film ken ik nog de BBC- series over Robin Hood. Die met Richard Armitage als Guy of Gisbourne! Geweldig goed gecast. Ze gaan voor een gemene schurk waar toch iets goeds in schuilt en zo iemand kan Armitage geweldig goed neerzetten. Het feit alleen al dat we films en series over Robin Hood hebben bewijst dat het verhaal ook vandaag nog boeit.
Green heeft nog oude verhalen bewerkt tot een boek zoals bijvoorbeeld De Griekse sagen, de Scandinavische mythen, koning Arthur,... Ik kijk er alvast naar uit om zijn bewerking van de Scandinavische mythen te lezen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten