dinsdag 11 maart 2014

Josephine Pennicott - het huis van de schrijfster

Dit boek heb ik vrijwel aan één stuk door uitgelezen. Sterker nog, ik heb er slaap voor gelaten om verder te kunnen lezen. Dit ook deels omdat het boek een beetje griezelig kan zijn, zeker midden in de nacht in huis dat minstens even oud is. Als Pennicott dan lekker uitgebreid geestverschijningen en - geluiden beschrijft zou je voor minder toch nog maar even het licht aan laten en opblijven. 
Schrijfster Sadie erft van haar moeder Marguerite een huis aan de kust in Tasmanië. Dat is bijzonder, want Marguerite wou nooit veel kwijt over haar verleden. Sadie besluit er te gaan wonen met haar dochter Betty en neemt haar gekke tante die in het bijgebouw woont er voor lief bij.
Marguerite hield van haar moeder, tante Thomasina haatte haar minstens even erg. Pearl Tatlow was dan ook een bijzonder vrouw. In 1936 hield ze het hele dorp in haar greep met haar bizarre uitspattingen. Tegen of voor, Pearl Tatlow wekte beroering. Nog in hetzelfde jaar werd ze vermoord. Een moord die nog steeds niet opgehelderd is.

De nu stokoude Birdie is de enige in het dorp die Sadie meer uitleg over haar beroemde grootmoeder kan geven. Thomasina zou het ook kunnen, maar die was destijds nog een kind en wil zich haar moeder het liefst helemaal niet herinneren.
Het is een puzzel voor Sadie, eentje waar ze zich in vastbijt terwijl zo ondertussen probeert haar dochter goed op te voeden en in het reine te komen met haar nieuwe status als gescheiden vrouw.
Leuk aan het boek is de kijk op verleden en heden, nu en toen als zijnde irrelevante begrippen. Waarom zou toen niet kunnen doorgaan in wat wij zien als het nu? Waarom zou de tijd zich moeten vormen naar wat wij er over denken? Treffend is de beschrijving van Pearl en Sadie die buiten voor 'hun' deur staan.  Pearl rookt een sigaret en de rook kringelt rond het hoofd van Sadie. Beiden merken iets vreemds en kijken in het rond maar zien elkaar niet.
Het boek is zoals ik al zei bij tijden wat griezelig maar naar mijn opinie zijn boeken die me daadwerkelijk een beetje bang maken (s'nachts als de juiste sfeer daar is) wel echt goed geschreven boeken.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten