zondag 9 maart 2014

Het Rad des Tijds - Robert Jordan






Net de laatste pagina van 'Het rad des tijds' gelezen, een magistraal epos van Robert Jordan. Deze boekenreeks heb ik - en het mij?- gevolgd van mijn vijftien tot mijn vierentwintig. Ik ben in feite per ongeluk begonnen met ze te lezen. Al die tijd geleden 'stal' ik het boek van een vriend onder zijn neus en ging er vrolijk mee naar huis. De bedoeling was het hem de ochtend nadien terug te geven en de 'weddenschap' te winnen. Er gebeurde echter meer, het boek boeide me en een paar dagen later leende ik het eerste deel uit in de bibliotheek. Dat zou ik blijven doen tot het allerlaatste deel. Er gebeurde nog meer, de vriend van wie ik het boek stal was verslingerd aan de reeks en kon dus even niet verder lezen. Het gemis van het boek deed hem steeds aan mij denken... Enkele maanden later werden we een koppel. We kunnen dus besluiten dat boeken stelen een excellente wijze is om een vriendje op te doen. Dat niemand nog afkomt dat lezen isoleert en dat je moet 'sociaal' zijn om 'van straat' te geraken. Take that, bemoeizuchtige familieleden op feestjes! Dat we al jaren uit elkaar zijn doet niets af aan deze leuke methode die je trouwens een goed nieuw boek kan opleveren. En goede boeken, die blijven altijd.
Tot zover de randinformatie, over naar het serieuze werk. De boekenreeks bestaat uit veertien dikke delen, die niet afzonderlijk kunnen gelezen worden. Het is echt nodig om ze chronologisch te lezen, pas dan kan je volgen.
Het verhaal in zeer grote lijnen is dit : in een ingeslapen dorp worden plots drie jongens opgeschrikt door een Aes Sedai en haar Wachter. U vraagt zich af wat dat dan wel mogen zijn? Dat deden zij ook. Bleek dat hun dorp en de buurdorpen totaal geïsoleerd leefden en vergeten waren door de rest van de wereld. Die rest van de wereld die in zware problemen zit, vandaar het bezoekje van de Aes Sedai Moiraine en haar Wachter Lan. Een Aes Sedai is een vrouw die kan 'geleiden', de elementen beheersen met andere woorden. Een Wachter is de persoon die ze uitkiest om haar te beschermen. Niet dat Aes Sedai doorgaans veel bescherming nodig hebben. Ze komt de Herrezen Draak zoeken, de persoon die de wereld van de Duistere kan verlossen. Heel reëel want de tekenen zijn voelbaar : eten bederft, de lucht betrekt en de landen op de grens zijn bedreigd door monsterachtige wezens.
Ze neemt Rhand, Perrijn en Mart mee maar dat is buiten  Nynaeve gerekend. Als Wijsheid van Emondsveld is zij verantwoordelijk voor het welzijn van de dorpelingen en het zal niet gebeuren dat ze deze drie zomaar aan hun lot overlaat. Meegaan zal ze!
Zo begint het verhaal, hoewel... het rad weeft zoals het rad wil en er is geen begin noch einde. Maar het is een begin...
De wereld die Jordan - gestorven in 2007- creëerde is heel bizar en tegelijk heel realistisch. Ik lees eigenlijk niet zo graag fantasy maar dit bleef geloofwaardig en dat maakt het juist zo goed. De verschillende karakters - er zijn er veel meer dan hierboven opgenoemd- zijn goed uitgewerkt, elk in hun eigen leefwereld. Nynaeve is mijn favoriete karakter : hard voor anderen maar ook voor zichzelf, koppig, stuurs, moeilijk, dapper, trouw, zorgend en hopeloos verliefd op Lan. 'Wolkoppige dwaas!' is een favoriete uitspraak van haar.
Perrijn is ook een mooi voorbeeld : smid, dapper, trouw, verlegen, bescheiden, sterk en voorzichtig. Hoewel hij veel liever in zijn smidse bleef, gaat hij toch mee en aanschouwt wat het lot voor hem in petto heeft.
Mart is ook een goede : speels, onbetrouwbaar, dapper tegen wil en dank, flirterig en gewiekst.
'Bloed en bloedas! Waarom moet ik weer de redder in nood spelen? Bloed en bloedas! Het licht verzenge die bende idiote vrouwen die zo nodig...!'
De plot van Jordan kent diverse twisten en is mooi opgebouwd naar een toch nog onverwachte climax. Lof gaat ook naar Brandon Sanderson die naar de visie van de auteur zijn werk verderzette na diens overlijden.
Heel erg in de verte kan het wat doen denken aan Lord of the Rings maar het is in geen geval een afkooksel van die wereld. De wereld van het Rad des Tijds is -naar mijn gevoel- realistischer en verschilt in zo wat elk detail van Lord of the Rings.
De reeks een mooie aanrader voor boekenwurmen die een beetje fantasy wel kunnen smaken.
Oh ja, ik zei dat ik al de boeken had uitgeleend in de bibliotheek behalve het laatste. Dat komt omdat mijn lief me het laatste boek gaf als zomaarscadeautje. (Eigenlijk was het al voor mijn verjaardag binnen een paar maanden. Natuurlijk had ik nietsvermoedend het boek al uitgeleend in de bibliotheek, zodat er niet veel meer opzat dan alles opbiechten en me het boek geven. Hier kunnen we uit besluiten dat het gevaarlijk is boeken voor fanatieke lezers maanden op voorhand al te kopen. Het is maar dat u het weet)
Tot slot nog een kaart van de Rad des Tijds- wereld :















Geen opmerkingen:

Een reactie posten